Αχ με τα όνειρα γίνεται ο άνθρωπος άσπρο καινούριο σκαρί πίνει απ΄τις θάλασσες και την καρδιά του κερνάει Κι όταν κουράζεται κλείνει τα μάτια του και να πετάξει μπορεί σ΄αυτά που αγάπησε σ΄ότι ναυάγησε και σ΄ότι δεν τον ξεχνάει Ψυχή και σώμα είμαι ακόμα ορκισμένος στον δικό σου ουρανό το μονοπάτι αυτό που διάλεξες και χάθηκες δεν είναι ο δρόμος μου Εγώ για χρόνια έχω μάθει να μην βλέπω ένα φάρο κοντινό και να επιστρέφω κάθε νύχτα στο λιμάνι της ζωής μου μόνος μου Αχ με τα όνειρα γίνεται ο άνθρωπος ένα φεγγάρι μικρό άστρο που καίγεται και τις ευχές του σκορπάει κι όταν κουράζεται κλείνει τα μάτια του και τριγυρνάει για καιρό σ΄αυτά που αγάπησε σ΄ότι ναυάγησε και σ΄ότι δεν τον ξεχνάει Ψυχή και σώμα είμαι ακόμα ορκισμένος στον δικό σου ουρανό το μονοπάτι αυτό που διάλεξες και χάθηκες δεν είναι ο δρόμος μου Εγώ για χρόνια έχω μάθει να μην βλέπω ένα φάρο κοντινό και να επιστρέφω κάθε νύχτα στο λιμάνι της ζωής μου μόνος μου