Κατοχή -Αντίσταση -Εμφύλιος Τον Μάιο του 1977 ο Νταλάρας παρουσιάζει τα τραγούδια ζωντανά, σε μια συναυλία στην Καλλιθέα. Μάλιστα, μαζί του στο πάλκο συμπράττουν και οι ίδιοι οι δημιουργοί των τραγουδιών: Γενίτσαρης, Μοσχονάς κ.α. Ένα χρόνο μετά, τον Μάιο του 1980, ο Νταλάρας δίνει την έγκριση του στον Χατζηδουλή, ώστε να κάνουνε τον δίσκο.Ο Χατζηδουλής, στην συνομιλία του με τον Γ. Τσάμπρα (που δημοσιεύεται στο «Μουσικό κουτί» του καλλιτέχνη και στον ένθετο, διπλό δίσκο – αφιέρωμα στα ρεμπέτικα τραγούδια που τραγούδησε ο Νταλάρας), αναφέρεται εκτενώς στα παρασκήνια της δημιουργίας του δίσκου. Επιμελείται του μουσικού υλικού και ξεχωρίζει τα προς έκδοση τραγούδια. Ο Νταλάρας «άσκησε βέτο» ζητώντας να πει το «Κάποια μάνα αναστενάζει», ο δε Χατζηδουλής πρότεινε το «Κάνε λιγάκι υπομονή». Καταλήγουν λοιπόν σε 16 συνολικά τραγούδια.Ήταν εμφανές πως, σε αντίθεση με την θέρμη που περιέβαλλε τους συντελεστές του δίσκου, η απάθεια που επέδειξε η εταιρία ήταν πολύ μεγαλύτερη. Ο δίσκος μάλλον θεωρούνταν περιττός… Είχε ήδη αρχίσει η εποχή που οι εταιρίες λειτουργούσαν ως ταμεία... Η αντιμετώπιση αυτή, οδηγεί τον Νταλάρα στην (πρωτόγνωρη) απόφαση να απαγορεύσει την διαφήμιση των δίσκων του από την ίδια του την εταιρία.Παρόλες τις ενστάσεις, η ηχογράφηση του υλικού ολοκληρώνεται σε δυο μήνες, τον Οκτώβρη του 1980.Ο Νταλάρας ενορχηστρώνει μαζί με τους μουσικούς τα τραγούδια, σημάδι πως ο δίσκος είναι υπόθεση όλων των μουσικών και πως ηχογραφήθηκε με μια παρεΐστικη διάθεση. Ο ίδιος, τραγουδά «δίχως αύριο» και αποδίδει τα τραγούδια με τον δικό του, μοναδικό τρόπο. Στις δεύτερες φωνές είναι η Γλυκερία και ο Δημήτρης Κοντογιάννης. Παραγωγός ήταν ο Αχιλλέας Θεοφίλου και η ηχογράφηση έγινε στα στούντιο της Columbia με ηχολήπτη τον Στέλιο Γιαννακόπουλο. Κυκλοφορεί παραμονές Χριστουγέννων του 1980 και, κάτω από το καθεστώς της πλήρους απαγόρευσης της διαφημιστικής καμπάνιας, πούλησε περισσότερα από 50.000 αντίτυπα, μέχρι τις 12 Ιανουαρίου. Ο δίσκος, πέρα από το γεγονός ότι αποτελούσε μια αξιολογότατη μουσική έκδοση, ταυτόχρονα ήταν και μια μουσική πρόταση. Και αυτό γιατί περιείχε τραγούδια που κυκλοφορούσαν για πρώτη φορά, μιας και η λογοκρισία φρόντιζε να μην ηχογραφηθούν ποτέ. Το γεγονός αυτό, φαίνεται πως φόρτισε περισσότερο τις πλάτες του Νταλάρα, που αισθάνθηκε υπόχρεος απέναντι σε αυτό το ιστορικό υλικό. Φροντίζει λοιπόν τα πάντα, ώστε το αποτέλεσμα να μπορέσει να υποστηρίξει το ανάστημα των τραγουδιών. Στον τομέα της ενορχήστρωσης, διατηρείται το ύφος των τραγουδιών και αποδίδονται πιστά όλες οι μουσικές τους φόρμες. Τεχνικά, τα όργανα «βγαίνουν» με τον τρόπο και το ηχόχρωμα που πρέπει, υπηρετώντας ευλαβικά το είδος της μουσικής που αναπαράγουν. - Πηγή: Ogdoo.gr - http://www.ogdoo.gr/diskografia/diskoi-pou-den-ksexasa/giorgos-ntalaras-ta-rempetika-tis-katoxi