"เตี่ยเซี่ยวเค็ง" (ตอนจบ) การตรวจค้นจวนอ๋องทำให้ได้พบหลักฐานกระดูกคนจำนวนหนึ่ง และโครงกระดูกกับตราประจำตัวผู้ตรวจการคนก่อน "ก๊วยเกีย" ซึ่งถูกฝังไว้ใต้ต้นหวู่ถงเป็นจริงดังที่วิญญาณก๊วยเกียเข้าฝันท่านอ๋องเตี่ยเซี่ยวเค็ง... เตี่ยจุ้งเคี้ยงจนด้วยหลักฐานแน่นหนาและหวังว่าบารมีพ่อแม่จะสามารถช่วยตนให้พ้นโทษได้ จึงได้เขียนคำให้การรับสารภาพ ผู้ตรวจการจึงได้ปิดคดีด้วยการสั่งประหารชีวิตจุ้งเคี้ยงและสมุนทั้งหมด...ขณะนั้น จอหงวนบู๊ซึ่งเสร็จภารกิจปราบโจรในละแวกนั้นได้เข้าพบและนำตัวอดีตสาวใช้ซึ่งเคยตกเป็นของพี่ชายตนกระทั่งตั้งครรภ์และถูกพี่ชายตามฆ่าแต่โชคดีได้เหล่าโจรคุณธรรมช่วยขึ้นเขาไปและได้คลอดบุตรชายเข้าเรียกร้องความเป็นธรรม อ๋องและภรรยายิ่งรันทดใจในการกระทำของบุตรชายตน ฮูหยินผู้มารดานั้นแม้ลูกจะโทษหนัก แต่ก็ยากจะหักใจ จุ้งเคี้ยงได้ทีใส่ร้ายผู้ตรวจการและน้องสาวตนลักลอบคบชู้กันในคราวก่อน ตนนั้นเพื่อปกป้องชื่อเสียงวงศ์ตระกูลจึงได้ขัดขวาง น้องสาวหนีจากบ้านไปส่วนผู้ตรวจการนั้นก็หมายแก้แค้นตนในครั้งนี้..จอหงวนบู๊ได้ฟังดังนั้น จึงได้เผยโฉมหน้าที่แท้จริงของตน ซึ่งนางก็คือบุตรสาวอ๋องที่ถูกพี่ชายตามฆ่าเพราะไปขัดขวางและช่วยเหลือชายซึ่งปัจจุบันเป็นผู้ตรวจการจากเงื้อมมือพี่ชายโฉด นางเล่าความเป็นไปและความโหดร้ายไร้น้ำใจของพี่ชายซึ่งจะฆ่าแม้กระทั่งน้องสาว ทำให้สายใยเส้นสุดท้ายของคนเป็นแม่ขาดผึง ยินยอมให้นำตัวบุตรชายไปประหารได้ จุ้งเคี้ยงเมื่อเห็นสิ้นทางรอด จึงได้ขออุ้มทารกน้อยบุตรชายตน ถามย้ำกับบิดามารดาว่าไม่คิดจะช่วยเหลือเขาให้รอดจริงหรือ เมื่อบิดามารดายืนกรานให้เขารับโทษ ความชั่วร้ายในกมลสันดานถึงกับจะฆ่าทารกบุตรชายตนเองให้ตายคามือ เพื่อมิให้ตระกูลตนมีผู้สืบตระกูลอีกต่อไป..ในนาทีวิกฤต เตี่ยเซี่ยวเค็งฉวยกระบี่แทงจุ้งเคี้ยงบุตรชายเพื่อช่วยชีวิตทารกน้อย.. ซู่ง๊วยสาวใช้อาภัพ มอบทารกตระกูลเตี๋ยคืนแก่ปู่ย่าส่วนตนเองลาไปบวชเป็นชี คดีเสร็จสิ้น ทั้งหมดเตรียมตัวเข้าเมืองหลวงถวายรายงานฮ่องเต้